Yorkshire Dales, North York Moors & Yorkshire Wolds
- Details
- Hits: 2895
Als je niet zo graag tekst leest kan je ook de foto's op Google Photos bekijken. Je kan het traject in detail bekijken op Google Maps. Van deze fietstocht is een artikel verschenen in Op Weg, het magazine van Grote Routepaden, dat je alles vertelt over meerdaagse wandel- en fietstochten.
|
Tijdens de zomer van 2014 keek ik samen met vele duizenden wielersportliefhebbers naar de TV-beelden van de openingsritten van de Ronde van Frankrijk in Yorkshire. Naast de verbazing over de dichte drommen toeschouwers was ik ook aangenaam verrast door de schitterende landschappen die vanuit de helikopter getoond werden. Mijn besluit stond toen al vast: daar wou ik gaan fietsen.
Yorkshire is veruit het grootste graafschap van Engeland. Het bevat niet minder dan drie nationale parken: de Yorkshire Dales, de North York Moors en een stukje van het Peak District. De kust aan de Noordzee is bekend om zijn hoge kliffen en draagt het label ‘Heritage Coast’ omwille van de schoonheid en diversiteit van de natuur en de rijke historiek. Ook de Yorkshire Wolds (wolds = rollende heuvels, zie ook de Cotswolds) tussen York en de oostkust zijn heel mooi.
De Yorkshire Dales zijn een verzameling oude gletsjerdalen. Elk dal heeft aan beide zijden hoge steile hellingen. Sommige dalen zijn smal en kronkelend, andere zijn wijd en lopen door zowat het ganse gebied. In de valleien klateren heldere heldere beken en riviertjes met veel watervallen. De hoge plateau’s tussen de dalen zijn ruige heidevelden met hier en daar rotspartijen.
Even kenmerkend voor dit landschap zijn de grote boerderijen, de ruwe stenen schuren en de vele ‘dry stone walls’, muren van ingenieus gestapelde natuurstenen die de groene valleien het uitzicht van een lappendeken geven. Ver van elkaar liggen her en der kleine dorpjes waar de tijd maar weinig vat op heeft. De streek is niet alleen een nationaal park, maar kreeg ook de status van AONB (Area of Outstanding Natural Beauty) en UNESCO werelderfgoed.
Niet verwonderlijk dat de Yorkshire Dales talloze natuurliefhebbers, wandelaars, fietsers en landschapsfotografen aantrekken. Na het overweldigende succes van de doortocht van de Ronde van Frankrijk in 2014 is fietsen hier een hype geworden. Vele wielerfanaten hebben de uitdagende steile hellingen - niet zelden tot 25% stijgingspercentage - ontdekt.
Op internet vond ik snel informatie over de Yorkshire Dales Cycleway. Deze lusvormige fietsroute van 210 km loopt door een aantal van de mooiste dalen. Maar dat is wat weinig voor een meerdaagse fietstocht. Daarom besloot ik ook nog door de North York Moors te fietsen. Omdat ik startte vanuit Hull kon ik ook nog een groot stuk van het parcours van de Yorkshire Wolds Cycle Route fietsen. Drie vliegen in één klap dus !
![]() |
In Hull rij ik op de fiets de ferry af waar ik de avond voordien in Zeebrugge was opgereden. Door Hull passeert de Trans Pennine Trail. Deze fietsroute van Sustrans loopt over 346 km dwars door Engeland van de oostkust aan de Noordzee tot aan de westkust aan de Ierse zee. Er is een aftakking naar York. Ideaal dus voor een fietsrit van Hull naar York. Er zijn weinig hoogteverschillen. De route passeert onder de enorme Humber Bridge. Deze hangbrug van 2200 m behoort tot de 10 langste bruggen van de wereld.
|
York is een stad met een zeer rijke geschiedenis van zowat 2000 jaar. Er staan nog heel wat goed bewaarde huizen in vakwerkconstructie (foto). Vooral in The Shambles heeft York nog het uitzicht van een Middeleeuwse stad. De minster van York is de grootste gotische kathedraal van Noord-Europa. Ik maak ook nog een ommetje naar Clifford's Tower, het restant van wat eens York Castle was.
|
![]() |
![]() |
Vanaf Wetherby beginnen de hellingen eraan te komen. Van op de Chevin, een hoge rotsrichel, is er een viewpoint op Otley en Wharfedale. Over deze richtel loopt trouwens ook de Dales Way, een langeafstands wandelpad. |
In een grasvlakte aan de oever van de Wharfe ligt in een mooi decor van de heuvels Bolton Priory, de ruïnes van een vroegere priorij. Vlakbij liggen Bolton Abbey en enkele landhuizen van dit grote landgoed. De Yorkshire Dales Cycleway loopt hier samen met The Way of the Roses, een bekende langeafstand fietsroute van Sustrans. |
![]() |
![]() |
Wharfedale wordt smaller, de steile hellingen volgen elkaar nu in snel tempo op. De temperatuur is gezakt naar nauwelijks 11°C, en er waait een harde kille westenwind onder een zwaarbewolkte lucht. Dit versterkt de waarschuwing dat de Dales prachtig kunnen zijn als het mooi weer is maar heel duister en vijandig bij slecht weer. In het piepkleine dorpje Cracoe tussen de heuvels had ik toch een B&B gevonden in The Devonshire Arms, een traditionele Engelse dorpspub, en vooraf gereserveerd. |
De volgende dag is het zwaarbewolkt en valt er een fijne motregen. Al gauw kom ik aan Malham Cove, een opvallende rotsformatie in de vorm van een halve cirkel. Ondanks de mist blijft het een indrukwekkend natuurfenomeen. Malham Cove Hill is één van de vele uitdagende hellingen voor fietsers in de Yorkshire Dales. Op de smalle kronkelende weg tussen twee muren van natuurstenen (foto) is het hard zwoegen om boven te geraken. Twee wielertoeristen gaan mij voorbij ‘en danseuse’, en kijken wat meewarig naar mijn geladen trekkingfiets.
|
![]() |
![]() |
Net buiten Ingleton begint de klim naar Kingsdale. Jammer genoeg hangt er hier mist en kan ik niet het hele dal overzien. Via nog een klim naar Deepdale Hilltop en de daarop volgende afdaling kom ik in het pittoreske dorpje Dent (foto) in Dentdale. |
Hierna wijk ik af van de Yorkshire Dales Cycleway om een extra stuk door Barbondale te fietsen. Alhoewel dit zowat het smalste dal is in de Dales kan ik echter zelfs de overkant niet zien door de mist. Op het laatste stuk van Barbon naar Sedbergh breekt eindelijk de zon door de wolken. Dat levert een prachtig uitzicht op over de plaats waar Garsdale en Dentdale samenkomen (foto). | ![]() |
![]() |
Vanuit Sedbergh rij ik de volgende dag een extra lus die niet tot de Yorkshire Dales Cycleway behoort. Ik wil immers de Buttertubs Pass fietsen, één van die beruchte hellingen die door de Tour de France van 2014 een mythe geworden is. |
Dat is ook het geval voor de Buttertubs Pass. De klim valt uiteindelijk nog wel mee. Het steilste stuk van 17% is niet zo lang. Boven op de pas krijg ik als beloning één van de mooiste uitzichten van de Yorkshire Dales. Terwijl ik daavan sta te genieten zie ik verschillende wielertoeristen naar boven fietsen. De Ronde van Frankrijk heeft duidelijk zijn effect gehad. Nog nooit eerder zag ik in Engeland zoveel wielertoeristen op zo weinig dagen. |
![]() |
![]() |
Een afdaling brengt me in Birkdale, met verschillende watervallen in de Swale rivier. Al gauw begint de klim naar Lamps Moss. Deze klim is langer, maar minder steil, zodat ik toch uitgebreid kan genieten van het uitzicht (foto, getrokken richting bergafwaarts). De smalle weg loopt over een desolate hoogvlakte die bedekt is met spichtig gras en heide, en waar de wind zonder ook maar enige hindernis overheen giert. Bovenop Lamps Moss kan je tot aan de bergen van het Lake District kijken. Dit stukje van het nationaal park ligt trouwens niet in Yorkshire maar in Cumbria. |
De afdaling gaat heel snel en brengt me in de vallei van de Eden rivier. Pendragon castle (foto) heeft wel een mooie naam, maar is verder een ruïne die niet veel voorstelt. Maar hier begint Warton Fell, de derde klim van de dag. Na de twee ruige voorgangers is dit een ‘makkelijke’ helling, en daarna fiets ik op het gemak de laatste kilometers langzaam dalend naar Sedbergh terug. Deze extra lus is beslist dubbel en dik de moeite waard om toe te voegen aan het parcours van de Yorkshire Dales Cycleway, al is het wel een pittige rit. |
![]() |
![]() |
De volgende rit loopt eerst langs de Dee rivier door Dentdale. De rit verloopt rustig want de weg volgt de Dee rivier. Als de hellingen aan beide zijden dichter bij elkaar komen weet ik dat het einde van het dal eraan komt. Na een bocht onder de hoge pijlers van een spoorwegbrug begint de obligate klim om uit dit dal te komen. Eénmaal boven kijk ik achterom en zie één van de bekendste views van de Yorkshire Dales over het Dent Head spoorwegviaduct. De afdaling brengt mij in Widdale. Dit dal volg ik tot in Hawes. |
In Hawes breng ik een kort bezoek aan de kaasmakerij. De Wensleydale Creamery produceert de bekendste kaas van de Yorkshire Dales. Daar wil ik wel eens van proeven. Een keuze van het uitgebruide gamma gaat mee in de fietstassen om straks thuis nog wat na te genieten. |
![]() |
![]() |
|
De afdaling aan de andere kant brengt me in Swaledale, maar niet voor lang, want ook dit dal verlaat ik weer via een steile klim over Harkerside Moor (foto) naar Golden Groves Hill. Ondertussen valt er regen. Het valt niet mee om zo’n zware inspanning in de regen te leveren. Bovendien zakt de temperatuur tot slechts 10°C. Door dit koude, zwaarbewolkte, winderig weer en het heuvelachtig parcours raak ik snel door mijn krachten heen. |
![]() |
![]() |
Maar nog is het niet gedaan. Op het einde van de dag komt na een stuk door Coverdale nog de Park Rash klim (foto) naar Kettlewell. Dit is een zeer lange klim, die aanvankelijk gemakkelijk is. Maar naarmate ik dichter bij het einde van Coverdale kom wordt de helling steeds steiler, om te eindigen in enkele honderden meter brute helling. |
Na nog een laatste stuk van de Dales Cycleway door Wharfedale maak ik de volgende dag de verbinding naar de North York Moors. Een groot deel van die rit loopt langs het parcours van de Ronde van Frankrijk van 2014. Als afscheid van de Dales krijg ik bij het verlaten van Wharfedale de klim naar Greenhow voorgeschoteld. Die brengt me in Nidderdale (foto). Dit is ook één van de Yorkshire Dales, maar dit dal ligt buiten het nationaal park. Dat het mooi is bewijst de AONB (Area of Outstanding Natural Beauty) quotering van het landschap. |
![]() |
![]() |
Vanuit de vlakte kan ik al van ver de donkere hoogtes van de North York Moors zien, en het Kilburn White Horse (foto). Dit is één van die reusachtige witte figuren in de vorm van een paard die in een helling zichtbaar gemaakt werden door het gras van de kalkondergrond weg te schrapen. De meeste van die typisch Engelse ‘white horses’ zijn in het graafschap Wiltshire in het zuiden te vinden (zie : Wiltshire Cycleway), maar hier hoog in het noorden is er dus ook eentje. |
De nacht breng ik door op een boerderij met de heerlijke naam 'High Paradise Farm'. Die ligt op het traject van de Cleveland Way. Om het traject van de volgende dag wat in te korten bevraag ik de boerin of de Cleveland Way ook voorbij de boerderij nog fietsbaar is. Volgens haar is het pad wat ‘bumpy’ maar zeker goed te fietsen. |
![]() |
![]() |
Daarna volgt een kilometers lang stenig pad door de Hambleton Hills (foto). In ruil voor het hobbelige fietsen krijg ik wel uitzicht op een ruig en desolaat heidelandschap waarin ik maar een klein mensje ben. |
De weg wordt breder en een lange afdaling via de Rye rivier brengt me van de heideplateau’s naar Helmsley. Dit gezellige marktstadje ligt op een kluitje bijeen rond een kasteel. Vanaf daar rijd ik weer bergop richting Helmsley Moor. De route loopt gestadig noordwaarts bergop langs de ene kant van Bransdale om aan het einde van dit dal een U-bocht te maken en terug zuidwaarts te keren langs de andere kant. Dat betekent dat ik al die tijd een prachtig uitzicht heb op dit weidse dal. |
![]() |
![]() |
Het traject gaat zwaar op en neer en ik stop veel om deze prachtige heidelandschappen uitgebreid te fotograferen. De 'moors' zijn te mooi om daar zo maar snel doorheen te fietsen. De tijd vliegt voorbij en het is al een stuk in de namiddag als ik zie dat ik nog heel wat kilometers te rijden heb naar de volgende B&B. Ik besluit dan maar om het traject een stukje in te korten. Moe maar heel tevreden rij ik de ‘moors’ terug uit en via een lange afdaling het leuke stadje Pickering binnen. |
Vanuit Pickering rij ik het parcours van de Yorkshire Wolds Cycle Route op. Het is gedaan met zware hellingen en grote hoogteverschillen. 'Wolds' betekent 'rollende heuvels'. Dit glooiende landschap is eveneens heel mooi om door te fietsen. |
![]() |
![]() |
Vanuit de Wolds kom ik bij de kust aan. Ik wil beslist eens gaan kijken naar de Bempton Cliffs. Die hoge witte kliffen zijn wereldberoemd door de vele soorten zeevogels die er wonen: papegaaiduikers, jan-van-genten, alken, zeekoeten en allerlei meeuwen. Op uitkijkplatformen staan er telescopen gericht op de kliffen. Vrijwilligers van de RSPB helpen je om de verschillende vogels te herkennen. |
Vanuit Bridlington vertrek ik de volgende morgen voor de laatste rit van deze trektocht. Deze loopt ook weer over de Yorkshire Wolds Cycle Route, die nu samenvalt met de North Sea Cycle Route. Het is mooi weer en de rollende heuvels worden steeds vlakker. Netjes op tijd rij ik de P&O ferry terminal in Hull binnen. De volgende morgen ben ik alweer in Zeebrugge. |
![]() |
Praktisch
De Yorkshire Dales Cycleway is een zeer mooie maar ook een fysiek uitdagende route. Geoefende fietsers zullen plezier beleven aan de schitterende landschappen én aan de vele - soms steile - hellingen. Let daarom goed op als je dagritten plant. Ik reed het stuk van Sedbergh naar Kettlewall (ca 100 km) in één dag, en dat was eigenlijk te veel hooi op de vork. In dat stuk zitten immers 3 beruchte hellingen : Oxnop Scar, de klim naar Redmire Moor en tenslotte nog de Park Rash naar Kettlewel. Met de vele hellingen 'zonder naam' daarbij kwam ik aan 2400 hoogtemeters. Dat is erg veel om met een geladen trekkingfiets te rijden en ook nog tijd te vinden om te fotograferen.
Omdat ik heel graag naar mooie landschappen kijk en ze ook uitgebreid fotografeer heb ik de Yorkshire Dales Cycleway nog uitgebreid met de rit door Barbondale. Ook de extra lus over Buttertubs Pass en Lamps Moss leverde mij extra mooie landschappen op, maar natuurlijk ook uitdagende fietssport op deze hellingen die op de top 100 van de fietshellingen in het U.K. staan. Ook zonder deze extra's is deze langeafstand fietsroute heel mooi.
De North York Moors zijn eveneens heel mooi, maar zo mogelijk nog uitdagender om te fietsen. De dalen lopen hier vrijwel allemaal van noord naar zuid. Daardoor loopt het traject meestal 'naar boven' langs de ene kant van een dal, en weer 'naar beneden' langs de andere kant.
De Yorkshire Wolds Cycle Route is mooi, en ook voor minder geoefende fietsers toegankelijk. De Wolds zijn mooi als landschap maar natuurlijk niet zo spectaculair als de Dales en de Moors.
Hoe dan ook, als je in Yorkshire gaat fietsen mag een bezoek aan York niet ontbreken. Geschiedkundig is dit één van de belangrijkste steden van Engeland.
Ik overnachtte telkens in een B&B die ik op voorhand had gereserveerd. Omdat de dorpjes soms erg klein zijn en ver uit elkaar liggen lijkt het me als trekkingfietser nogal riskant om niet vooraf te reserveren. In de Hambleton Hills van de North York Moors vond ik slechts na lang zoeken op internet de High Paradise Farm als overnachtingsmogelijkheid.
Als je graag het GPS bestand (gpx of gdb) van deze tocht ontvangt kan dat via het contactformulier.