Al meteen na het buitenrijden van Assen kom ik terecht in het Nationaal Park Drentse Aa : bossen, heide, vennen, akkers en weiden met kronkelende beken wisselen elkaar af. Ver van het verkeer en de drukte loopt het fietspad door al dat moois. De eerste 33 km rij ik op de LF14, ook gekend als de Saksenroute, naar het zuiden, richting Emmen.

Die route loopt over de Hondsrug, een eeuwenoude zandrug die over 70 km van Groningen tot Emmen loopt. Het is in zijn geheel een natuurgebied.

Bij Rolde vind ik de eerste hunebedden: D17 en D18. Die laatste is meteen een hele mooie (foto: D18). 

De GPS helpt me ook om enkele hunebedden te vinden die niet vlak bij het fietspad of de weg liggen. Soms betekent dat even offroad fietsen over een paadje door het bos of op de heide, maar dat neem ik er graag bij.

De zon schijnt, en er zijn wat stapelwolken, maar het is koud, en de noordwestenwind maakt het koudegevoel nog erger. Maar ik ben al tevreden dat het niet regent.

Op de Hondsrug tussen Groningen en Emmen liggen heel wat hunebedden. D27 (foto), het grootste van Nederland, ligt bij het Hunebedcentrum in Borger.

Het ‘Nationaal Beek en Esdorpenlandschap’ is enig mooi.
Een esdorp is een typische dorpsvorm op de zandgronden van Nederland. Zo'n dorp - een groep boerderijen op een kluitje bij elkaar - ligt op een hoger gelegen zandrug (= droog) naast een beekdal (= vers water en hooiland). Het dorp had vroeger een gemeenschappelijke akker: de es, en een gemeenschappelijke weide: de brink. Daarom spreekt men ook wel van een brinkdorp.

Op de vochtige veengebieden is veenpluis in overvloed aanwezig.

Ik moet er trouwens even stoppen, want een grote kudde schapen, mét herderin en schaaphond, steken net het fietspad over. Ik vind het niet erg, want het is een prachtig zicht..
Door de vele mooie plekjes, het vele stoppen voor foto’s, is het ondertussen al laat geworden, en ik duw nog even hard op de trappers om op tijd terug in Assen te geraken.
Het is een prachtige dag geweest.

De eerste kilometer van vandaag zijn dezelfde als de eerste dag. Al snel ben ik weer in het Nationaal park Drentsche Aa. Ik kan het niet laten om toch nog eens naar de hunebedden D17 en D18 bij Rolde te gaan kijken. Vooral D18 is één van de mooiste die ik gezien heb.
Het hunebed D14 bij Eext is groot en vrij compleet. Je ziet het al van ver liggen. Op enkele stenen zijn nog sporen te zien van boorgaten (foto). Om de dijken te versterken werden immers rond ca 1930 een aantal van de hunebedden gesloopt, de stenen gespleten met buskruit en wiggen, en met karrevrachten naar de kust vervoerd. Gelukkig werd die praktijk snel stopgezet.

Hunebed D9 bij Annen ligt in de bebouwde kom, vlak bij een huis in een grasveldje. Het is compact, maar je ziet maar de helft meer van wat het oorspronkelijk was. Tot niet zo lang geleden werd het nog gebruikt als 'prehistorische fietsenstalling' voor gebruikers van het openbaar vervoer. Gelukkig heeft het respect voor dit 5000 jaar oude prehistorische monument de bovenhand gehaald. 

Hunebed D8 ligt in het natuurgebied Strubben-Kniphorstbos tussen de dorpen Annen en Schipborg. Dat is zowel een natuurgebied als een archeologisch reservaat, vanwege de talrijke cultuurhistorische overblijfselen die hier aanwezig zijn. Die versterken de stelling dat de Hondsrug al eeuwenlang bewoond is.
Alhoewel het hunebed op slechts ca 100m van het fietspad ligt, kan je het van daar toch niet zien. Je moet even een afslag in het bos nemen, maar met de GPS is dat zo gefikst.